izsiz-soraqsız — bax izsiz 1 ci mənada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
izsiz-tozsuz — bax izsiz soraqsız … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilim-ilim — itmək, ilim ilim getmək – tamamilə yox olmaq, yoxa çıxmaq, izsiz itmək. Göy üzü kilim kilim; Yar itdi ilim ilim; Kəsin düşmən dilini; Doğrayın dilim dilim. (Bayatı). Laçın seydgaha qılanda güzar; İlim ilim itər bayquş, yapalaq. Q. Z.. Alagözlü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iy-toz — iyi tozu qalmamaq – əsərəlaməti qalmamaq, heç bir izi qalmamaq, tamam yoxa çıxmaq, izsiz itmək. Vaxtilə gördüyün şeylərin iyi tozu qalmayıb. – <Sultan bəy:> Qoy bir o arşınmalçı gözümə görünsün, ona mən bir patron çaxım ki, iyi tozu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəbər-ətərsiz — z. Xəbərsiz, izsiz, soraqsız … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerli-dibli — z. 1. Bütünlükdə, tamamilə, kökündən. <Səkinə xanım:> Mənim haqqım yerli dibli batsa da, mən Ağa Həsənə gedən deyiləm! M. F. A.. Deyəcəkdim ki, Qaryagin mahalının qazısının işləri ya möcüzədir və ya yerli dibli yalandır. C. M.. 2. Qətiyyən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlli-ayaqlı — 1. sif. Diribaş, çox zirək, çox bacarıqlı, əlli qollu. Əlli ayaqlı adam. – Laçın hələ yeddicə yaşında ikən çox diribaş, çevik, əlli ayaqlı bir uşaqdı. M. Hüs.. 2. zərf İzsiz soraqsız, tamam, bütün, büsbütün. Əlli ayaqlı itmək. – Naməlsəm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti